Τέλος Φλεβάρη 2008, το Υπουργείο αποφασίζει και καλεί τα σχολεία που έχασαν διδακτικές ώρες, να τις αναπληρώσουν με διάφορους τρόπους:
- Περικοπή περιπάτων και εκδρομών (σ.σ. όταν στο σχολείο μου οι περίπατοι έχουν πραγματοποιηθεί ήδη).
- Περιορισμός των εργάσιμων ημερών των πολυήμερων εκδρομών (σ.σ. όταν η Γ΄τάξη πραγματοποίησε ήδη 3ήμερη εκδρομή ενώ είναι στα σκαριά αντίστοιχες της Α' και Β' τάξης).
- Προσθήκη διδακτικών ωρών μετά την ολοκλήρωση του ημερησίου προγράμματος, όπου ο σύλλογος κρίνει εφικτό ότι μπορεί να γίνει (σ.σ. όταν το ημερήσιο πρόγραμμα είναι σχεδόν πλήρες με 7ωρα).
- Αξιοποίηση των σχολικών εορτών με το σκεπτικό να πραγματοποιηθούν και οι εορτές και τα μαθήματα (σ.σ. όταν η μοναδική σχολική γιορτή είναι αυτή της 25ης Μαρτίου).
- Αξιοποίηση Σαββάτων (σ.σ. τη στιγμή που η απόφαση του Υπουργείου προβλέπει "ότι από την εφαρμογή αυτής της απόφασης δεν προκύπτει πρόσθετη δαπάνη για τον Κρατικό Προϋπολογισμό, από τον οποίο καλύπτονται τέτοιου είδους δαπάνες...").
- Εφόσον η ύλη δεν μπορεί να καλυφθεί με τους παραπάνω τρόπους και απαιτηθεί παράταση του διδακτικού έτους, αυτό θα υλοποιηθεί με απόφαση του ΥΠΕΠΘ, βάσει των ισχυουσών διατάξεων, μετά από τεκμηριωμένη εισήγηση των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπ/σης, σε συνεργασία με τον Προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής καθοδήγησης (τη στιγμή που αυτό θα συμπαρασύρει και τη μετάθεση των πανελληνίων Εξετάσων με όλες τις παράπλευρες συνέπειες).
Τα ερωτήματα που θα 'θελα να θέσω είναι τα εξής:
Γιατί το Υπουργείο κόπτεται για την αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών λόγω των καταλήψεων και δεν ενδιαφέρεται για τις χαμένες διδακτικές ώρες λόγω μη εγκαιρης προσέλευσης του αναγκαίου διδακτικού προσωπικού (αποσπάσεις, μεταθέσεις, τοποθετήσεις, αναπληρώσεις κτλ);
Γιατί το Υπουργείο θυμήθηκε την …αναπλήρωση τώρα, τέσσερεις μήνες μετά τις καταλήψεις και δεν έδρασε άμεσα; Εξυπηρετεί κάποιους άλλους σκοπούς αυτό το timing;
Γιατί το Υπουργείο δεν παίρνει κεντρικά τις όποιες αποφάσεις και τις παραπέμπει στις παραπέμπει στα σχολεία (καθηγητές-μαθητές-γονείς) πετώντας ουσιαστικά το μπαλάκι-ευθύνες σε άλλους; Μήπως η ίδια η πολιτική του δεν οδήγησε –και φοβάμαι πως και στο μέλλον θα οδηγεί- σε καταλήψεις;
Γιατί το Υπουργείο δεν τολμά να περικόψει πολυήμερες εκδρομές που βρίσκονται στη φάση της προετοιμασίας και δίνει αυτό το …προνόμιο στους καθηγητές; Μήπως φοβάται περεταίρω αντιδράσεις των θιγόμενων-μαθητών και των θιγόμενων επαγγελματιών στα θέματα εσωτερικού τουρισμού;
Γιατί το Υπουργείο θα πρέπει να χρεώνεται όλες τις καλές και ευνοϊκές, στα θέματα παιδείας, ρυθμίσεις ενώ όλα τα κακά και αρνητικά να τα χρεώνονται οι καθηγητές και οι μαθητές;
Μήπως τελικά, πρόκειται απλά για μια εγκύκλιο-απόφαση που σκοπό έχει να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου και που θα χρησιμοποιηθεί ως μέτρο εκφοβισμού των μαθητών ενάντια σε ενδεχόμενες καταλήψεις;
Γιατί...Γιατί... Πολλά γιατί θα μπορούσαν να τεθούν.
Τελικά, υπάρχει κανείς σ’ αυτό το χώρο που νοιάζεται για την αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών που προκύπτουν για ποικίλους λόγους; Θα αποτολμήσω μίαν απάντηση.
Οι καθηγητές μάλλον όχι, γιατί δεν έχουν κανένα λόγο να εργαστούν επιπλέον και εκτός ωραρίου για χαμένες ώρες για τις οποίες οι ίδιοι δεν ευθύνονται. Και μη μου πείτε για λειτούργημα κα τα παρόμοια. Ο καθηγητής, εργαζόμενος είναι κι αυτός και όταν του δοθεί η ευκαιρία να …λουφάρει, δεν έχει κανένα λόγο να μην το κάνει. Και αν θα χρειαστεί να εργαστεί υπερωριακά, απαιτεί να πληρωθεί γι’ αυτό του το έργο.
Οι μαθητές, έτσι κι αλλιώς δεν έχουν το σχολείο σε …μεγάλη εκτίμηση (και δεν είναι ή ώρα για την ανάλυση αυτού του φαινομένου). Πιστεύουν στα φροντιστήρια και μόνο αυτά –ιδιαιτέρως οι μαθητές της Γ’ τάξης- και στο σχολείο έρχονται λόγω …των απουσιών. Και αυτό συμβαίνει στην πλειονότητα των μαθητών.
Οι γονείς, μάλλον την ίδια άποψη έχουν με τα παιδιά τους. Γι αυτό άλλωστε ξοδεύουν αρκετά λεφτά στα φροντιστήρια και γενικά στα εκτός σχολείου μαθήματα.
Το Υπουργείο, σίγουρα όχι. Τους λόγους τους αναλύσαμε πιο πάνω. Ας θυμηθούμε παλαιότερες εποχές, όταν οι καθηγητές απεργούσαν επί μήνες και στο Υπουργείο δεν κουνιόταν …φύλλο. Η μόνη έγνοια ήταν η πραγματοποίηση, πάσει θυσία, των πανελλαδικών εξετάσεων.
Έρμη παιδεία. Τι σου μέλλει να παθαίνεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου