Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Επιμόρφωση και ...επικοινωνιακή πολιτική


Με την Φ15/1714/14-3-08 εγκύκλιο του το ΥΠΕΠΘ καλεί σε «Δημόσια Διαβούλευση» τους συλλόγους καθηγητών για να καταθέσουν τις προτάσεις τους για το θέμα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.
Η ΟΛΜΕ θεωρεί υποκριτική τη …διαβούλευση αυτή (δείτε ΕΔΩ) τη στιγμή που ο κλάδος έχει εδώ και πολλά χρόνια επεξεργαστεί με συλλογικές διαδικασίες (ημερίδες, Γ.Σ. των ΕΛΜΕ, συνέδρια), πλήρεις και αναλυτικές προτάσεις για την επιμόρφωση και την αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, που κωδικοποιήθηκαν στην τελική απόφαση του 13ου τακτικού συνεδρίου της ( Ιούλιος 2007) και έχει αποστείλει στο ΥΠΕΠΘ (δείτε ΕΔΩ).
Αναρωτιέμαι κι εγώ με τη σειρά μου, αφού υπάρχουν οι προτάσεις τι εξυπηρετεί κι άλλη …διαβούλευση και σε τι αποσκοπεί αυτή η κίνηση. Και επειδή οι καιροί είναι πονηροί, μάλλον εντάσσεται στα πλαίσια της επικοινωνιακής πολιτικής σχετικά με …διαλόγους και …μεταρρυθμίσεις (νομίζω έχω ξαναγράψει πως τη μόνη …μεταρρύθμιση που είδα στα λύκεια είναι η μετονομασία τους –από ενιαία σε γενικά-, η μείωση των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων στη Γ’ τάξη –από εννιά σε έξι-, και η …οριοθέτηση βάσης εισαγωγής για τις σχολές –στο δέκα -10).
Διερωτώμαι, αν τελικά η επιμόρφωσή μου θα συνεισφέρει σε κάτι στο ήδη απαξιωμένο δημόσιο σχολείο. Δηλαδή αν γίνω καλύτερος και επιστημονικά πιο καταρτισμένος δάσκαλος, αν μάθω μοντέρνους τρόπους μεταδοτικότητας των γνώσεων που θα φέρω, αν χρησιμοποιώ νέες μεθόδους και τις νέες τεχνολογίες στο μάθημά μου, αν εκπαιδευτώ να επεξεργάζομαι καλύτερα τις σχολικές …κρίσεις, αν και χίλια δύο αν… τότε θα αναβαθμιστεί ο ρόλος μου και δια μέσω αυτού θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του δημόσιου σχολείου; Αυταπάτη, ουτοπία. Θεωρώ πως το δημόσιο σχολείο το υποβαθμίζει καθημερινά η ίδια η ηγεσία του (στο μεγαλύτερο ποσοστό), εμείς οι …λειτουργοί του (σε μικρότερο) και οι γονείς-κηδεμόνες-μαθητές –δηλαδή η κοινωνία ολόκληρη- (σε ακόμη μικρότερο ποσοστό).
Οι λόγοι της υποβάθμισής του από τους τρεις αυτούς παράγοντες πιστεύω πως έχουν αναλυθεί ευρέως. Γι αυτό θα μείνω στην πρόταση για διαβούλευση. Πιστεύω πως κρύβεται κάτι πιο πονηρό πίσω από την πρόταση αυτή. Δεν πιστεύω πως οι προτάσεις που θα κατατεθούν θα ληφθούν υπόψη. Διαφορετικά θα μπορούσε το Υπουργείο να πάρει τις έτοιμες προτάσεις που του κοινοποιήθηκαν από την ΟΛΜΕ και να μπει η διαδικασία υλοποίησής τους σε εφαρμογή. Εξάλλου μας έχουν δείξει οι κυβερνώντες πως προσχηματικοί είναι οι διάφοροι «διάλογοι» διότι οι αποφάσεις προϋπάρχουν και απλώς θέλουν ένα μανδύα επένδυσης, επαναλαμβάνω για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους (ίδε ασφαλιστικό). Βλέπω πίσω από αυτή τη διαδικασία μια προσπάθεια ανατροπής του εργασιακού χρόνου των καθηγητών.
Και εξηγούμαι: το σχολικό έτος για τους καθηγητές να αρχίζει 16 Αυγούστου, για παράδειγμα, με το πρόσχημα της επιμόρφωσής τους για τη νέα σχολική χρονιά. ‘Η να αξιοποιούνται οι διακοπές των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς και του Πάσχα, πάλι με το ίδιο πρόσχημα· αυτό της επιμόρφωσης (ενώ εξ όσον γνωρίζω, τα ελληνικά σχολεία μένουν κλειστά λόγω διακοπών, όσο και τα αντίστοιχα των χωρών της Ε.Ε. Δεν είναι δηλαδή …προνόμιο των ελλήνων δασκάλων γενικότερα· είναι η φύση της δουλειάς).
Μπορώ να σκεφτώ και κάτι πιο πονηρό. Ήδη κάποια «Ιδρύματα» ετοιμάζονται να μπουν –ή για να ακριβολογώ, έχουν μπει ήδη- βαθειά στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι για να …απορροφήσουν τα χρήματα από το Δ’ ΚΠΣ. Αλλά γι αυτά τα «ιδρύματα» και την …Πρωτοβουλία τους, θα επανέλθω σε άλλη ανάρτηση.
Οι καιροί ή είναι πονηροί ή εγώ είμαι πονηρός και καχύποπτος. Ο καιρός θα δείξει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: