Τελικά πήγα, έστω και με βαριά καρδιά. Το πρώτο σοκ ξεπεράστηκε με τις ευχές, τους ασπασμούς, τα χειροφιλήματα, τα πειράγματα, τα πρώτα κεράσματα από επιτυχίες παιδιών συναδέλφων αλλά και μαθητών μας. Συνέτεινε και η αλλαγή διευθυντή. Καλός ο απελθών, χρυσός, αγαπούσε το σχολείο, αγαπούσε (λίγο υπερβολικά) τα παιδιά, ήταν (πέραν του δέοντος) ευγενικός με τους συναδέλφους, έκανε όλη (ή σχεδόν όλη) τη γραφειοκρατική δουλειά, δεν τσιγγουνευόταν στις αγορές για εξοπλισμό του σχολείου (είχε βλέπετε τη διαχείριση της Σχολικής Επιτροπής), αλλά.... Κάτι έλειπε. Υπήρχε μια νωχελικότητα, μια απειθαρχία, μια ακαταστασία, μια ανοργανωσιά. Ο καθένας έκανε, σχεδόν, ότι ήθελε. Ο επιστάτης τον διευθυντή, η γραμματέας τον ...τίποτε, οι καθηγητές τον αδιάφορο και τα παιδιά τον ...περαστικό τουρίστα. Κουμάνταρε λίγο τις καθαρίστριες -μόνιμο προσωπικό τώρα- και τον έναν από τους 2 φύλακες, λόγω φιλοτίμου -καίτοι υπάγονται άμεσα στον Δήμο. 'Οσοι βοηθούσαν στην επιτέλεση της λειτουργίας του σχολείου το έκαναν μόνο και μόνο από φιλότιμο. Τελικά πόσο χρήσιμος είναι ένας ...στιβαρός διευθυντής;
Θαρρώ πως τον κεντρικό ρόλο σ' ένα σχολείο -και αναφέρομαι στο δικό μου λύκειο που αριθμεί 45 καθηγητές και 500 περίπου μαθητές- τον παίζει και οφείλει να τον παίξει, ο διευθυντής. Ο οποίος θα πρέπει πρώτ' απ' όλα να είναι ένας καλός μάνατζερ! Με την κυριολεξία της λέξης. Να γνωρίζει πώς να διοικεί έναν χώρο και πώς να μοιράζει ιδιότητες και να αναθέτει ευθύνες. Χωρίς ο ίδιος να αναμιγνύεται φανερά και καθημερινά. Και όχι απλά να διεκπαιρεώνει γραφειοκρατικές υποθέσεις. Θα πρέπει να γνωρίζει άμεσα τις νέες τεχνολογίες και να ενθαρρύνει τη χρήση τους, να είναι απλός, αυστηρός όσο χρειάζεται απέναντι σε συναδέλφους και μαθητές αλλά πάντα δημοκρατικός, τυπικός επίσης αλλά και ευέλικτος, απαιτητικός απέναντι σε προϊσταμένοους, δημιουργικός, διορατικός και ευρύνους (αλήθεια, ζητάω πολλά). Σε αντίθεση με όλ' αυτά, η πλειονότητα των διευθυντών που διοικούν τα σχολεία, έχουν ως μόνο προσόν την ...αρχαιότητα και τα μόρια (φυσικά και την καλήν κομματική μαρτυρία, οι περισότεροι). Τέλος πάντων, ο παλιός έφυγε, ο νέος ήρθε (μέσα από τις τάξεις των συναδέλφων του ίδιου Συλλόγου Διδασκόντων) κι εμείς αναμένουμε και προσμένουμε. Σε κάτι καινούριο.
Ταυτόχρονα με την αλλαγή διεύθυνσης -ήδη μας ήταν γνωστό από τον Μάιο- ένα νέο ...σοκ μας πρόσμενε. Τί οργάνωση είναι αυτή φέτος; Από τη δεύτερη κιόλας μέρα κάναμε κατανομή μαθημάτων και ο πραγραμματιστής στρώθηκε για να καταστρώσει πρόγραμμα. Περικοπές ανέσεων, στρίμωγμα ωρών, προγραμματισμός διδακτικής ύλης και υποβολή προς έγκριση στο αρμόδιο Γραφείο ή Δ/νση (αντί οι Σχολικοί Σύμβουλοι να προγραμματίζουν την ύλη των μαθημάτων, να την αποστέλλουν και να ελέγχουν για την τήρησή του, ζητάνε να συμβεί το ανάποδο). Τώρα αν ο καθένας από εμάς, στο κάθε σχολείο ετοιμάσει και υποβάλει έναν τελείως διαφορετικό προγραμματισμό στο ίδιο μάθημα, αυτό πώς θα ελεγχθεί και σε τί θα εξυπηρετεί; Τα σχολικά βιβλία ήδη κατέφθασαν (δεν γνωρίζω αν όλα ή μέρος αυτών) και έχω την ...αίσθηση ότι την 12η Σεπτεμβρίου θα μπορούμε επιτέλους να ξεκινήσουμε με όλα τα προβλήματα λυμένα. Ας γελάσω, κι εσείς μαζί. Φαίνεται πως αγνοούν πως οι μαθητές μπορούν για παράδειγμα, μέχρι τέλη Οκτώβρη αν θυμάμαι καλά, να αλλάξουν κατεύθυνση ή μάθημα επιλογής, ή αν θα φτάσουν έγκαιρα οι συνάδελφοι που θα καλύψουν τα κενά που θα δημιουργηθούν εν τω μεταξή από τις μετακινήσεις αυτές. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή. Αλλά ας σταματήσω εδώ γιατί μου φαίνεται πως με γκρίνια ξακίνησα τη νέα σχολική χρονιά.
Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους συναδέλφους καλά κουράγια για να βγάλουμε και τούτη τη χρονιά μόνοι μας, υγεία και πολλή πολλή υπομονή. Στις οικογένειές τους επίσης υπομονή και συγκατάβαση -γιατί πολλές φορές και λανθασμένα, μεταφέρουμε τα προβλήματα της δουλειάς μας στο σπίτι. Θάθελα να ευχηθώ επίσης στους θεσμοθετημένους υπεύθυνους για τα της παιδείας ..θεία φώτιση να τους έρθει μπας και -όχι να λύσουν- εξομαλύνουν φέτος τα πράγματα που αφορούν την εκπαίδευση. Θέλω να ευχηθώ επίσης στους συνδικαλιστές μας -που ομολογουμένως δεν τους έχω και μεγάλη εκτίμηση, ίσως καθόλου- να αλλάξουν λίγο μυαλά και δουν πως τα προβλήματα δεν λύνονται πάντοτε με αρνητική διάθεση και θέσεις. Και τέλος, θάθελα να ευχηθώ στους μαθητές -και στους γονείς τους- καλή δύναμη, όρεξη για δουλειά -γιατί μέσ' από προσωπική δουλειά έρχονται οι επιτυχίες- και να αφήσουν κατά μέρος τις κασσάνδρες που τους παρασύρουν σε άλλα παιχνίδια, σε ψεύτικα όνειρα, σε λανθασμένες επιλογές. Και θα 'θελα να τους υπενθυμίσω πως ...τῆς παιδείας αὶ μέν ῥίζαι πικραί οὶ δε καρποί γλυκεῖς...
3 σχόλια:
Αμήν! Καλό ξεκίνημα και σιδεροκέφαλος ο νέος Δ/ντής
Πρόσεξε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να σε βρει...λέγανε οι αρχαίοι ημών.
@nickpet: και σε σένα το ίδιο
@kitsomitso: οι ευχές είναι ειλικρινείς και μετά λόγου γνώσεως
Δημοσίευση σχολίου