Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Like sardines in the tin...

Διαβάζω κατά καιρούς στον Τύπο, Ακούω στα ραδιόφωνα και ενίοτε Βλέπω στην τηλεόραση για …φυλακές, για Κέντρα Υποδοχής λαθρομεταναστών, για Κρατητήρια στα οποίες στοιβάζονται άνθρωποι, στα οποία καταπατείται κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Συνήθως, καλούμε το αρμόδιο κράτος να επέμβει, που και που τον εισαγγελέα για να επέμβει, άντε και κάποιο άρθρο καταχωρείται στον Τύπο και σιγά σιγά το πράγμα εκτονώνεται, ή μάλλον αποσιωπάται. Γνωρίζει άραγε ο κόσμος, οι γονείς-κηδεμόνες μαθητών, ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε πολλά δημόσια σχολεία –πιθανόν και ιδιωτικά, κυρίως σε πόλεις; Γνωρίζουμε άραγε πως τα διδακτήρια, όπως άλλωστε και κάθε άλλο δημόσιο κτίριο ή χώρος, κατασκευάστηκαν για μια συγκεκριμένη χωρητικότητα ανθρώπων; Σίγουρα όμως γνωρίζουμε πως σε κάθε γήπεδο, ο αριθμός θέσεων είναι προκαθορισμένος, ενώ σε περίπτωση διεξαγωγής αγώνα ή κάποιας εκδήλωσης, η Αστυνομία έχει το δικαίωμα να επανακαθορίσει το μέγιστο αριθμό θεατών. Στα σχολεία, γιατί αυτό δε γίνεται; Γιατί δεν ελέγχεται ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν; Ποιος έχει την αρμοδιότητα να το πράξει; Δεν αναφέρομαι δε, σε περίπτωση ατυχήματος ποιος-ποιοι έχουν την ευθύνη∙η απάντηση είναι αυτονόητη, ο Σύλλογος Διδασκόντων.
Στο σχολείο μου, φέτος είχαμε 460 μαθητές και μαζί με όλο το άλλον εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, ήμασταν 520. Για τη σχολική χρονιά που μας έρχεται, ο αριθμός αυτός αυξάνεται. Και μη ρωτήσετε αν υπάρχουν επιπλέον αίθουσες διδασκαλίας. Οι παρεπιδημούντες εις την Ιερουσαλήμ, το γνωρίζουν. Καταργούνται αίθουσες εργαστηρίων, μετακινούνται καθημερινά τμήματα και το πρόβλημα …λύνεται. Λέμε τώρα! Τώρα, κατά πόσον ελέγχεται και διοικείται ένας τέτοιος χώρος με αυτόν τον πληθυσμό, κατά πόσον μπορεί το μάθημα να είναι αποδοτικό και παραγωγικό, ε μάλλον αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Λοιπόν, στο δια ταύτα. Κάποιος πρέπει να παρέμβει. Δε με ενδιαφέρει αν θα πρέπει να είναι οι Σύλλογοι των Διδασκόντων, οι τοπικές ΕΛΜΕ (θα μου πει κανείς, ποιος τους …χέζει αυτούς), οι Προϊστάμενοι των Γραφείων ή των Διευθύνσεων ή ακόμα ακόμα ο Εισαγγελέας. Το ζητούμενο είναι πως πρέπει κάποιος να παρέμβει. Τώρα πριν το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, για να είναι όλα στη θέση τους, γιατί …όλα είναι θέμα παιδείας, γιατί …πρώτα ο μαθητής.

Καλή σας μέρα

4 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

δε θα επεμβει κανεις γτ κανεις δε νοιαζεται...:/

KitsosMitsos είπε...

Πολύ καλός ο παραλληλισμός. Γιατί βλέποντας τα αλλότρια ξεχνάμε τα δικά μας.

Xpapathan είπε...

Πραγματικά η κατάσταση που περιγράφεις συνάδελφε είναι τραγική.Ως νέος εκπαιδευτικός που ελπίζω να βρω δουλειά τον επόμενο Σεπτέμβρη αναρωτιέμαι πώς μπορεί να κάνει πράξη τα όνειρά του για την παιδαγωγική του δράση όταν δουλεύει κάτω από τέτοιες συνθήκες.

phlou...flis είπε...

@Αλς: τότε να δράσουμε ΕΜΕΙΣ

@KitsosMitsos: σωστά

@Xpapathan: θα το παλέψεις αγαπητέ μου, μέχρις εσχάτων