Αυτοαξιολόγηση

Εγκύκλιος του ΥΠΔΒΘ έφτασε στα σχολεία και καλεί του συλλόγους καθηγητών να συνεδριάσουν και να αποφασίσουν θετικά ή αρνητικά για τη συμμετοχή τους σε πιλοτικό πρόγραμμα «αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδος». Υπεύθυνοι του προγράμματος καθίστανται οι Σύμβουλοι Καθηγητών, οι οποίοι επιλέγουν 2 σχολεία από αυτά που προτίθενται να συμμετάσχουν (στη Λάρισα τα σχολεία ήδη έχουν επιλεγεί ή εξεδήλωσαν την επιθυμία να συμμετάσχουν).

Πριν αρκετά χρόνια -γύρω στο 2001- ένα αντίστοιχο πρόγραμμα είχε υλοποιηθεί με τη συμμετοχή καθηγητών και Συμβούλων και μάλιστα επ’ αμοιβή∙ 200.000 δρχ οι συμμετέχοντες καθηγητές και γύρω στο 1 εκατομ. δρχ οι συντονιστές. Έγινε η σχετική έρευνα, «έπεσε» αρκετή δουλειά, συμπληρώθηκαν τα σχετικά …κουτάκια του ερωτηματολογίου και του στατιστικού φύλλου, βγήκαν τα πορίσματα, στάλθηκαν στους αρμοδίους και μετά…. Είδε κανείς από εμάς τους εμπλεκόμενους με την εκπαίδευση κάτι να άλλαξε, κάτι να προσθαφαιρέθηκε, κάτι να ακούστηκε τέλος πάντων; Φυσικά η ερώτηση είναι ρητορική, γιατί την απάντηση τη γνωρίζουμε∙ τίποτε δεν άλλαξε! Μάλλον για να ακριβολογώ, άλλαξαν προς το χειρότερο, για την εκπαίδευση. Ένα από τα πορίσματα εκείνης της έρευνα ήταν πως από τις απουσίες που κάνουν οι μαθητές στη διάρκεια του σχολικού έτους, μόνο το 15% είναι αληθινές. Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί χρειαζόταν μια τέτοια έρευνα για να καταδείξει αυτό που όλοι γνωρίζουμε, όσον αφορά στις απουσίες; Ή μήπως οι αρμόδιοι των Γραφείων και στο Υπουργείο το αγνοούν; Ίσως να συμβαίνει έτσι, αλλιώς πώς δικαιολογείται η φετινή απόφαση για αύξηση όλων των ορίων απουσιών κατά 30%; Θυμίζω πως αυτό έγινε γιατί πολλοί μαθητές απουσίασαν εξαιτίας της γρίπης και αντί να μειωθεί η ύλη -λόγω κλεισίματος σχολείων ή τμημάτων- αυξήθηκαν οι απουσίες

.

«Καίγονται» οι Σχολικοί Σύμβουλοι για την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων. Ξέρετε γιατί, γιατί …είναι πολλά τα λεφτά Άρη… Δε νοιάζονται τόσο για το αποτέλεσμα -είπαμε, αυτό φάνηκε και στο παρελθόν- αλλά για τα λεφτά. Κάποτε, όταν η ΟΛΜΕ ζήτησε την εφαρμογή του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων ως βοηθού του εκπαιδευτικού στο έργο του, η θέση προκηρύχτηκε για ένα Σύμβουλο σε κάθε ειδικότητα για κάθε 30 καθηγητές, αργότερα για κάθε 50 και στο τέλος για κάθε 3 …νομούς!!! Σήμερα, οι θέσεις των Σχολικών Συμβούλων είναι θέσεις που …προσφέρουν επιπλέον χρήματα. Σε υπηρεσιακά συμβούλια, ως επόπτες σε βαθμολογικά Κέντρα, ως Πρόεδροι σε Βαθμολογικά Κέντρα και άλλα πολλά.

Δυστυχώς κάτι ανάλογο προμηνύεται και με το τωρινό …πρόγραμμα «αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδος». Δουλειά στα χαρτιά, αποτέλεσμα μηδέν. Γι αυτό και οι καθηγητές δεν ανταποκρίνονται θετικά, γι αυτό και η ΟΛΜΕ και πολλές τοπικές ΕΛΜΕ καλούν τους καθηγητές σε απόρριψη της πρότασης. Για νάμαι ειλικρινή, είμαι αντίθετος με αυτή τη στάση της ΟΛΜΕ, «όχι σε όλα». Ίσα ίσα θάπρεπε να καλέσει τους καθηγητές να πουν ναι στο πιλοτικό πρόγραμμα -που έτσι κι αλλιώς από του χρόνου θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά απ’ όλους- και να αφήσει τους Συμβούλους να αποφασίσουν -να κληρώσουν ίσως- ποια σχολεία θα συμμετέχουν.

Ακόμα και στο θέμα της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού, που το αναγάγει σε μείζον πρόβλημα της εκπαίδευσης το Υπουργείο και οι κυβερνήσεις. Ότι δήθεν οι εκπαιδευτικοί αρνούνται την αξιολόγηση και τη φοβούνται. Και το διατυμπανίζουν με όλα τα μέσα και σε όλους τους ρυθμούς. Λες και είναι τεράστιο πρόβλημα να αποφασίσει το ίδιο το Υπουργείο την αξιολόγηση και να απαιτήσει την άμεση εφαρμογή του, όπως σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί δεν το κάνει; Μήπως για να μας εκθέτει, μήπως για να υποβαθμίζει στην κοινωνία, στους γονείς ακόμα και στους μαθητές; Γνωρίζουμε εξάλλου πως συμπληρώνονται τα Φύλλα Ποιότητας -από τον υπάλληλο και από τον Προϊστάμενο- στα οποία αποτυπώνονται κάθε χρόνο οι δεξιότητες και ικανότητές τους, βάσει των οποίων αξιολογούνται οι υποψήφιοι για διευθυντικές θέσεις. Το ίδιο ζητούμε και στα σχολεία. Αλλά το υπουργείο αποφεύγει, πετώντας το μπαλάκι σ’ εμάς. Εδώ είμαστε λοιπόν, αποφασίστε να εφαρμόσετε την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, στείλτε την εγκύκλιο στα σχολεία και ν’ αρχίσει η εφαρμογή της. Πού είναι το πρόβλημα; Αν όμως πίσω από το θέμα «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» κρύβονται κι άλλα, ε αυτό είναι το κακό με τους κυβερνώντες. Όλα εν κρυπτώ. Πείτε μας τι σκέφτεστε, πώς το σκέφτεστε, γιατί το σκέφτεστε και μετά ζητήστε τη συνεργασία μας. Για να σας εμπιστευόμαστε, για να συνεργαζόμαστε χωρίς καχυποψία. Αλλιώς, το κάνετε για να μας έχετε απέναντι σας κι έτσι να μας δίνετε τροφή προς βορά στην κοινωνία∙οι εκπαιδευτικοί οι αντιδραστικοί, οι έτσι, οι αλλιώτικοι! 

Ενδιαφέρον και το άρθρο με τίτλο "ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ: Το σχολείο ως «μηχανή» αποτελεσμάτων!" των Χρήστου Κάτσικα – Κώστα Θεριανού