Οι καθηγητές καταψήφισαν πρόταση της ΟΛΜΕ

Καταψηφίστηκε, όπως αναμενόταν, η πρόταση της ΟΛΜΕ για τη διεξαγωγή πενθήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων του κλάδου από την 1η Δεκεμβρίου.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης των προέδρων όλων των ΕΛΜΕ της χώρας σε κεντρικό ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, όπου μεταφέρθηκαν όλες οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανά την επικράτεια, καταδείχθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΕΛΜΕ απέρριψαν την πρόταση της ΟΛΜΕ, όχι γιατί διαφωνούσαν με το διεκδικητικό πλαίσιο της ομοσπονδίας αλλά με την πολυήμερη κινητοποίηση την οποία δεν αντέχει ο οικογενειακός προγραμματισμός του εκπαιδευτικού.
Στην ίδια συνεδρίαση κατατέθηκαν ορισμένες εναλλακτικές προτάσεις από συγκεκριμένες ΕΛΜΕ της χώρας… αλλά δεν υπήρξε τελική απόφαση της ΟΛΜΕ, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες αναμένεται να επανέλθει εντός δύο εβδομάδων με νέα πρόταση απεργιακών κινητοποιήσεων προς τις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ όλης της χώρας.

Συμπέρασμα: Το κεφάλι μπορεί να μην έχει μυαλό και να βρωμάει αλλά τουλάχιστον το υπόλοιπο ψάρι –η βάση δηλαδή- έχει μυαλό, σκέφτεται και ώριμα αποφασίζει.

Κύριε, ξέρετε ...δεν ακούω καλά

Πέμπτη πρωί στο σχολείο και σε κάποιο από τα διαλείμματα με επισκέπτεται στο γραφείο μου ένας μαθητής (ναι, είμαι από τους τυχερούς που έχω δικό μου γραφείο, δικό μου προσωπικό χώρο στο σχολείο μου μιας κι έχω εκεί ΗΥ με τον ΝΕΣΤΩΡα εγκατεστημένο -το πρόγραμμα μηχανογράφησης του σχολείου- του οποίου τυγχάνω χειριστής). Μου ζητεί να του αλλάξω το μάθημα επιλογής το οποίο είχε διαλέξει γιατί ανακάλυψε πως δεν είχε ενδιαφέρον. Του ανακοινώνω πως δεν μπορώ να δεχτώ την αλλαγή διότι η προθεσμία είχε λήξει -την 15η Οκτωβρίου- και προσπάθησα να τον πείσω για το ορθόν της πρώτης του επιλογής. Διαπίστωσα, στη συνομιλία μας- πως δεν με άκουγε και πως έπρεπε να επαναλαμβάνω τις φράσεις 2 ή 3 φορές (να σας ομολογήσω πως δεν τον κοιτούσα κατάματα μιας και ήμουν απασχολημένος με τα χαρτιά στο γραφείο μου). Το θεώρησα προσβλητικό· να μου ζητάει κάτι και ταυτόχρονα να μη δίνει σημασία και στα λεγόμενά μου. Γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος του, ανέβασα λίγο τον τόνο της φωνής μου -τι σκατά …καθηγητής είμαι άλλωστε- του μίλησα επιτιμητικά και όταν τέλειωσα τον …εξάψαλμο μου, μου απαντά χαμηλόφωνα «ξέρετε κύριε, δεν ακούω και τόσο καλά, έχω πρόβλημα στο δεξί αυτί μου». Τι ήταν να μου το πει. Ένοιωσα πως άνοιξε η γη και με κατάπιε. Ένοιωσα πως το ταβάνι έπεσε στο κεφάλι μου. Ένοιωσα ρεύμα 2.000 βολτ να διαπερνά το κορμί μου. Μόλις ήρθα στα σύγκαλά μου, ψέλλισα κάτι σαν …συγγνώμη και ξαναμιλήσαμε, κοιτώντας τον στα μάτια. Τον ρώτησα αν ενημέρωσε τον δ/ντη σχετικά με το πρόβλημά του, μου είπε πως δεν γνώριζε πως και αν θα έπρεπε να το είχε κάνει και του ζήτησα την άδεια να ενημερώσω εγώ τη δ/νση. Του υποσχέθηκα δε να ξαναπεράσει την επομένη για το θέμα που έθεσε κατ’ αρχή, αυτό της αλλαγής μαθήματος, αφού το κουβεντιάσω με τη δ/νση.
Ενημέρωσα τη δ/νση σχετικά με το πρόβλημα ακοής του μαθητή και η δ/νση κάλεσε τους γονείς του. Την επομένη μας επισκέφθηκε η μητέρα του, ακολούθησε συζήτηση με το δ/ντη προκειμένου να εξετάσουν τις δυνατότητες που υπάρχουν για την καλύτερη αγωγή του μαθητή και την ομαλότερη φοίτησή του. Ενημερώθηκαν σχετικά και οι διδάσκοντες καθηγητές και το πρόβλημα οδεύει προς τακτοποίηση.

Γιατί προχώρησα σ’ αυτή την ανάρτηση; Για να καταδείξω πόσο σχετικοί ήμαστε οι καθηγητές και γενικότερα οι δάσκαλοι σε θέματα ψυχολογίας, παιδοψυχολογίας, παιδαγωγικών και των σχετικών περί την εφηβεία επιστημών. Ήμαστε τελείως άσχετοι γιατί ποτέ κανείς –ούτε στα πανεπιστήμια- μας εκπαίδευσε σ’ αυτά, γιατί ποτέ κανείς μας έκανε σχετικά σεμινάρια επιμόρφωσης, γιατί ποτέ δεν μπήκαμε στον κόπο να διαβάσουμε σχετικά. Και αν ο συγκεκριμένος μαθητής δεν είχε το θάρρος να μου πει πως δεν ακούει, πιθανόν να τον έδιωχνα από το γραφείο μου, χωρίς να πάρω μυρωδιά για το πρόβλημά του. Κανείς από τους διδάσκοντες δε θα ασχολούνταν μαζί του, θα είχε την ίδια κακή και αρνητική αντιμετώπιση από όλους μας.

Μερική ευθύνη φέρουν και οι γονείς, οι οποίοι δεν ενημερώνουν το σχολείο σχετικά. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ενώ ενημερώνουν, αντιμετωπίζουν την αδιαφορία εξ ημών (κάτι που εξομολογήθηκε η μητέρα του μαθητή στο δ/ντη). Ελλιπώς μορφωμένοι σε σχετικά θέματα οι δάσκαλοι ή αδιάφοροι σε ορισμένες περιπτώσεις, διστακτικοί προς ενημέρωση οι γονείς, διστακτικότεροι αυτών τα ίδια τα παιδιά. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για τους εντιμότατους Υπουργούς της Παιδείας, οι οποίοι φιλοδοξούν να αφήσουν το στίγμα τους στην Παιδεία. Να στοχεύσουν την παιδεία στα ίδια τα παιδιά (στις ανάγκες τους, τις ικανότητες και τα μειονεκτήματά τους), στους δασκάλους τους (σε μόρφωση και επιμόρφωσή) και όχι στις …μεταρρυθμίσεις των τελευταίων δεκαετιών.

Οι άνθρωποι βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου

Την Πέμπτη που μας πέρασε πήγα στη ΓΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας που σκοπό είχε την ψήφιση ή καταψήφιση της εισήγησης της ΟΛΜΕ. Μια πρόταση για την πραγματοποίηση απεργίας διαρκείας από τη 1 Δεκέμβρη 2008 με τη μορφή των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Η ΓΣ ξεκίνησε με 15 άτομα, (αργότερα αυξήθηκε ο αριθμός σε 50-60) και 3 στο πάνελ. Ο ένας ήταν ο Ειδικός Γραμματέας της ΟΛΜΕ, κλασσικός και βέρος συνδικαλιστής, πολιτικάντης. Εκκολαπτόμενος …πολιτικός. Ξύλινη γλώσσα, χοντρά αλλά κούφια λόγια, αοριστολογίες, αποφυγή παγίδων. Ατσαλάκωτος ο κος Ειδικός

Για να δούμε κάποια από τα αιτήματα …μας.

«Να καταργηθεί ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η βάση του «10». - Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά». Για να έχουν κι αυτά τα παιδιά τη δυνατότητα να ανέβουν πνευματικά ή για να κατεβάσουν το επίπεδο των πανεπιστημίων; Αυτά τα παιδιά, σίγουρα κάπου αλλού τα καταφέρνουν καλύτερα. Ε, σ’ αυτό το …κάτι άλλο πρέπει να επικεντρωθούμε, να τους βοηθήσουμε να το αναπτύξουν και να το μάθουν καλύτερα.
«Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση των εκπαιδευτικών». Πολλοί λένε πως οι καθηγητές είναι ο μόνος κλάδος ο οποίος δεν αξιολογείται. Ίσως αυτό να είναι λάθος μιας και καθημερινά μας αξιολογούν οι μαθητές μας και κατά συνέπεια και οι γονείς τους. Αλλά και μια υπηρεσιακή αξιολόγηση κακό δε θα έκανε στον κλάδο. Αν σκεφτούμε και τις αξιολογήσεις -ή «αξιολογήσεις»- στις οποίες υπόκεινται οι άλλοι κλάδοι, δε βλέπω κανένα πρόβλημα.

Φυσικά είναι και άλλα αιτήματα. Αιχμής και σοβαρά, όπως η άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ, η Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση – Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, Πλήρης σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας κ.ά.

Ο κλάδος, τα τελευταία χρόνια έχει απαξιώσει με την στάση του τους συνδικαλιστές και ιδιαίτερα τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Οι οποίοι συνδικαλιστές, παχύδερμοι όντες, είτε δεν το αντιλαμβάνονται είτε παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Αυτό της εξυπηρέτησης των κομμάτων στα οποία ανήκουν ή και της προσωπικής τους επιδίωξης. Της κομματικής αναρρίχησης. Σ’ ένα κόσμο που σήμερα, άσχετα από τις αιτίες, υποφέρει οικονομικά από την επέλαση αυτής της κρίσης, ζητούν από εμάς να απεργήσουμε και να …ενισχύσουμε τον κρατικό κορβανά. Η διαφαινόμενη αποτυχία αυτής της απεργίας δεν τους απασχολεί. Ποτέ δεν τους απασχολούσε. Γι αυτό μας έσερναν και παλιότερα σε παρόμοιες απεργίες με αποτέλεσμα ο κλάδος να …φάει γερούς μπάτσους, να γονατίσει και να μην μπορέσει από τότε να ξανασηκωθεί.
Οι καθηγητές δεν «υπακούουν» στις αποφάσεις της ΟΛΜΕ και η ΟΛΜΕ κωφεύει. Δεν έμαθε να ελίσσεται. Δεν έχει φαντασία στις επιλογές και τις προτάσεις της. Κι ενώ υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντίδρασης και επανάστασης, περισσότερο ανέξοδοι για τους συναδέλφους αλλά και πιο πιεστικοί για τις κυβερνήσεις, αυτοί επιμένουν στις απεργίες. Για να μετράμε στο τέλος μονοψήφια ποσοστά συμμετοχής. Και να δίνουν το δικαίωμα στους εκάστοτε Υπουργούς Παιδείας να πανηγυρίζουν για τους «σώφρονες καθηγητές οποίοι δεν σύρονται από τις επιλογές της άφρονος συνδικαλιστικής ηγεσίας τους».

Κύριοι κύριοι της ΟΛΜΕ, ξυπνήστε και ακούστε τον κλάδο. Σας γυρίζουμε τις πλάτες κι εσείς χαμπάρια δεν παίρνετε. Σας φτύνουμε κι εσείς ανοίγετε ομπρέλες. Σας βρίζουμε κι εσείς χαμογελάτε και τα θεωρείτε κολακείες. Φυσικά η δικιά σας ύπαρξη οφείλετε στη δική μας συνδρομή. Εμείς σας αναδεικνύουμε κι εμείς θα πρέπει να κτυπήσουμε το κεφάλι στον τοίχο. Αλλά κάποτε θα το καταλάβουμε και τότε θα φάτε τα μούτρα σας.

Διαχείριση κρίσεων και πού πετάμε ...μπαλάκι

Τη βδομάδα που μας πέρασε και εν μέσω καταλήψεων, η Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης Λάρισας διοργάνωσε ημερίδα, για τους Δ/ντές των σχολείων, με θέμα «Διαχείριση Κρίσεων». Δε γνωρίζω τι ακριβώς ειπώθηκε (όχι, ακόμα δεν έγινα Δ/ντής) αλλά έμαθα (οι συνεργάτες μου έμαθαν και με πληροφόρησαν) πως …για να πείσουν-αποτρέψουν τους μαθητές στο να μην προβούν ή συνεχίσουν τις καταλήψεις θα τους εξηγούσαν τις συνέπειες και το κόστος της πράξης τους. Ανάλογα με τις ημέρες κατάληψης, θα τους κόστιζε, κατά σειρά προτεραιότητας (και κρατήστε αυτό παρακαλώ) η περικοπή περιπάτων (πέντε τον αριθμό, αλλά ήδη η μία έχει πραγματοποιηθεί), η περικοπή ημερήσιων εκδρομών και τέλος η περικοπή των πολυήμερων με διανυκτέρευση.
Οι περίπατοι πραγματοποιούνται ανά μήνα, εκτός Δευτέρας και Παρασκευής και (πραγματικό) σκοπό έχουν τη χαλάρωση μαθητών και καθηγητών, μία μέρα ξεγνοιασιάς, ανάπαυλας, χαλαρότητας. Αν συνοδεύεται και με κάποια επίσκεψη σε χώρο (πάντα εντός νομού) καλλιτεχνικό (θέατρο, κινηματογράφο, μουσείο, έκθεση, πινακοθήκη ή παρόμοιο) ακόμη καλλίτερα. Συνήθως όμως αυτές οι βόλτες στην πόλη καταλήγουν σε …καφετέριες. Προτείνεται λοιπόν, οι …ποινές περικοπής να ξεκινήσουν από αυτές. Αυτές που αφορούν το σύνολο μαθητών και καθηγητών. Και ξέρετε γιατί; Γιατί οι άλλες εκδρομές, ημερήσιες και πολυήμερες ...τσούζουν. Και υπάρχει και μια αλυσίδα …ενδιαφερόμενων (πρακτορεία ταξιδίων, ξενοδοχεία, εστιατόρια, ξέρετε ο …εσωτερικός τουρισμός) που θα ...στεναχωριόταν αν δεν πραγματοποιηθούν αυτές. Κι αν σπάσει ένας κρίκος αυτής της αλυσίδας τότε…

Έτσι, η αγαπητή Δ/νση, ακουμπάει τα εύκολα και πετάει το μπαλάκι (αγαπημένη τακτική) στο σχολείο και στους καθηγητές. Γιατί αν πρότεινε άλλη σειρά προτεραιότητας ή τέλος πάντων αν άφηνε τους Συλλόγους καθηγητών να αποφασίσουν, γνωρίζει τις πιθανές συνέπειες. Πιθανή ματαίωση εκδρομών θα σήμαινε εντάσεις, καταλήψεις και παράταση των καταλήψεων. Και δεν το θέλει αυτό. Ενώ τώρα… Τα πάντα εξαρτώνται από τους καθηγητές και τους Συλλόγους Διδασκόντων. Το μπαλάκι έφυγε από τα κεντρικά γραφεία και έφτασε στους καθηγητές. Ηθελα νάξερα, τόσες πολλές φορές που πετάχτηκε αυτό το μπαλάκι, ακόμα δε χάθηκε.

ΥΓ. Προτείνω, να το επιστρέψουμε στους …αποστολείς, να το φυλάξουν καλά έτσι ώστε να μην υπάρξει το ενδεχόμενο να χαθεί ποτέ.

Καταλήψεις

Διάβασα και Αντέγραψα: του Β.Κ., από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Είναι τουλάχιστον υποκρισία να μιλούν κάποιοι για κομματισμό προκειμένου να «στιγματίζουν» τις μαθητικές καταλήψεις. Όταν οι ίδιοι αν δεν είναι μέλη είναι σίγουρα ψηφοφόροι, κάποιου κόμματος το οποίο προφανώς διαφωνεί με αυτή τη μορφή των κινητοποιήσεων. Είναι επικίνδυνο για το μέλλον, να ζητάμε από τα παιδιά να συμβιβαστούν με αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας που... στηρίζεται στα φροντιστήρια, από το δημοτικό κιόλας! Είναι άδικο να ζητάμε από τα παιδιά να συμβιβαστούν με αυτά τα σχολεία, όταν η ίδια η κοινωνία δια των φορέων της, τους περνάει το μήνυμα πως για να εργασθείς πρέπει να γνωρίζεις από «γλείψιμο», πως πρέπει να περάσεις από τα βουλευτικά γραφεία του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Είναι παράλογο να τον εξοντώνεις οικονομικά για να αποκτήσει μεταπτυχιακό, όταν ξέρει πως στη χώρα μας προάγεσαι υπηρεσιακά με βάση την κομματική σου ταυτότητα και όχι τα πραγματικά προσόντα...
Έχουμε συνειδητοποιήσει πως κατηγορούμε τα παιδιά επειδή...διεκδικούν, όταν θεωρητικά θα έπρεπε να τα ενθαρρύνουμε να αγωνίζονται, να είναι «ανήσυχα» και όχι να τα υποχρεώνουμε σε συμβιβασμούς από τα δεκαπέντε τους; Αλλά ποιος θα το κάνει; Ο γονέας που «βολεύτηκε» ή ο παιδαγωγός που εργάζεται ως «δημόσιος υπάλληλος»; Τα κόμματα που υποστηρίζουν αιτήματα με βάση την εκάστοτε θέση τους ή οι φορείς που έχουν αλλοτριωθεί από κομματικούς; Τα υποταγμένα Μέσα Ενημέρωσης που... προάγουν τα οπίσθια της καθεμιάς, παρουσιάζοντας το ακραίο ως φυσιολογικό; Ποιος; Γι’ αυτό τα παιδιά το κάνουν μόνα τους, με όποια ευκαιρία τους δοθεί και σε όποιο χώρο βρεθούν! Για τη μορφή των κινητοποιήσεων ίσως συμφωνήσουμε ίσως όχι, γιατί σε κάποιες καταλήψεις όντως κρύβονται οι αδιάφοροι. Αλλά δεν μπορούμε ούτε να λοιδορούμε ούτε να ισοπεδώνουμε μαθητές, ειδικά αυτούς που αγωνιούν για το αύριό τους. Δεν είναι απλά δικαίωμά τους, είναι υποχρέωσή τους. Όσοι αγωνιούν για τα χαμένα μαθήματα ας ζητήσουν από το ΥΠΕΠΘ να αποφασίσει την αναπλήρωση των χαμένων ημερών και τότε δεν θα υπάρξει άλλο πρόβλημα (... για φέτος). Αλλά να αποφασίσει επίσης τα «σχολεία» μας, να γίνουν σχολεία...

Γιατί θα μπορούσα να κάνω κατάληψη...αν ήμουν σήμερα μαθητής

Υπάρχουν λόγοι πολλοί για τους οποίους, αν ξαναγινόμουν μαθητής, θα έκανα σήμερα κατάληψη. Λόγοι γενικότεροι και ειδικοί. Για προβλήματα που χρονίζουν αλλά και για καθημερινά. Που έχουν να κάνουν με το άψυχο υλικό μα και με το έμψυχο. Που λύνονται άμεσα, βραχυπρόσθεσμα μα και μεσομακροπρόσθεσμα. Ας αναφέρω κάποιους τέτοιους λόγους…

• Θα έκανα κατάληψη για τις κακές έως κάκιστες κτιριακές εγκαταστάσεις από κατασκευής ή χρήσης (προκατασκευασμένοι κυβικοί όγκοι μπετόν) οι οποίοι γκρέμισμα θέλουν και ανακατασκευή.
• Θα έκανα κατάληψη για τις μικρές και στενάχωρες αίθουσες διδασκαλίας με ανεπαρκή ή ακατάλληλο φωτισμό (λόγω κατασκευής ή κακής συντήρησης), χωρίς επαρκή θέρμανση (για λόγους οικονομίας), σε περιβάλλον ηχορυπογόνο (πάνω σε κεντρικούς οδικούς άξονες ή δίπλα σε ηχορυπογόνες πηγές) και πολλές φορές επικίνδυνες (λόγω κακών υλικών κατασκευής).
• Θα έκανα κατάληψη για τα φτηνά και ακατάλληλα, για παιδιά 16 και 17 χρονών, θρανία και καρέκλες (που κουράζουν και ταλαιπωρούν το σώμα).
• Θα έκανα κατάληψη για τους μικρούς αύλειους χώρους, οι οποίοι αντί να «διαστέλλονται» αντιθέτως «συστέλλονται» διότι κάποιοι …φυτεύουν σ’ αυτούς και άλλα κτίρια (αίθουσες διδασκαλίας ή κλειστά γήπεδα).
• Θα έκανα κατάληψη για την έλλειψη κλειστών γυμναστηρίων σε κάθε σχολική μονάδα, η οποία έλλειψη έχει σαν αποτέλεσμα την ταυτόχρονη άθληση 2 ή και 3 τμημάτων στον ίδιο αύλειο χώρο (με αποτέλεσμα το μάθημα που γίνεται σε αίθουσες στο ισόγειο, απλά να μην είναι μάθημα).
• Θα έκανα κατάληψη για ακατάλληλα εργαστήρια πληροφορικής ως προς τη χωρητικότητα (2-3 μαθητές ανά μονάδα), τον εξοπλισμό (10ετίας και βάλε), την επιτήρηση (ένας καθηγητής, πολλές φορές ανά 28 μαθητές).
• Θα έκανα κατάληψη για τον τρόπο λειτουργίας των κυλικείων. Ο τρόπος εκμίσθωσης των κυλικείων –με πλειοδοτικούς διαγωνισμούς- λόγω ανταγωνισμού, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των προσφορών για εκμίσθωση, την παράλληλη αύξηση των τιμών των παρεχόμενων προϊόντων, δηλαδή την μετακύλιση του κόστους στους μαθητές και τους γονείς.
• Θα έκανα κατάληψη για την ουσιαστική αύξηση των δαπανών για την παιδεία (και όχι σε διαφημίσεις ή πομφόλυγες) και την πραγματική στήριξή της από την πολιτεία και τα κόμματα.
• Θα έκανα κατάληψη για την σύμπτυξη τμημάτων (για την οικονομία των προσλήψεων, ενώ τόοοσοι καθηγητές περισσεύουν), με αποτέλεσμα το πολυάριθμο των μαθητών σε κάθε τμήμα. Όπως και για την κατάργηση τμημάτων επιλογής, λόγω μειωμένου αριθμού ενδιαφερόμενων μαθητών.
• Θα έκανα κατάληψη για την μεγάλη σε έκταση διδασκόμενη ύλη, η οποία διδάσκεται επί τροχάδην, με αποτέλεσμα να μη γίνεται κατανοητή, να μην αφομοιώνεται και να εξοντώνει.
• Θα έκανα κατάληψη για την πραγματική αναδιοργάνωση της επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης, την κατάλληλη στελέχωσή της και τη σωστή στήριξη και λειτουργίας της.
• Θα έκανα κατάληψη για την ύπαρξη πολλών ακατάλληλων και προβληματικών καθηγητών, για αυταρχικές συμπεριφορές, για ασυνέπεια, ωχαδερφισμό και μη εργατικότητα εκ μέρους των.
• Θα έκανα κατάληψη για να σταματήσουν οι διορισμοί κι άλλων καθηγητών, την ίδια στιγμή που περισσεύουν και υποαπασχολούνται (με μειωμένο ωράριο), εκτελούν χρέη γραμματέως (γραμματειακή υποστήριξη) ή απασχολούνται σε ξένες προς την ειδικότητά τους υπηρεσίες (γραφεί βουλευτών κ. ά).
• Θα έκανα κατάληψη… και για άλλους χίλιους δυο λόγους που αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό. Γιατί πιστεύω πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος!

Εμπρός των θρανίων οι κολασμένοι

Κυκλοφόρησε στο σχολείο μου και το δημοσιεύω για να βγάλουμε ο καθένας μας τα συμπεράσματα και τις κρίσεις του, τις θετικές ή αρνητικές.

Eµπρός των θρανίων οι κολασµένοι.

Καθώς µεγαλώνουν οι απαιτήσεις της αγοράς διογκώνονται και οι απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος προς τους µμαθητές. Πρέπει το εµπόρευµα που θα καταφέρει να επιβιώσει απο τα σχολικά κελιά να είναι άξιο των περιστάσεων, έτσι ώστε να επανδρώσει τα µεγαθήρια των πολυεθνικών, να δουλεύει µια ζωή 8 και 10 ώρες την ηµέρα, ανασφάλιστος για να βγει στη σύνταξη στα 75 και µετά να ζήσει την ζωούλα του, γιατί µόνο ζωούλα µπορεί να χαρακτηριστεί µια ζωή που αρχίζει στα 75 ... Την πραγµατική ζωή στην έχουν κλέψει στα σχολικά κελιά, φροντιστήρια και αργότερα στα κάτεργα εργασίας τους. Στα έχουν κλέψει στα κέντρα διασκέδασης τους που µόνο να διασκεδάσεις δεν µπορείς, σε ποτίζουν αλκοόλ και ναρκωτικά για να ξεχάσεις λίγο την µίζερη καθηµερινότητα σου προβάλλοντας σου ψεύτικα είδωλα, µιας πιο glamour ζωής που θα µπορούσες να έχεις αν ακολουθήσεις το σύστηµα τους. Συνεχής πίεση, οι µαθητές είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι, δεν είναι τυχαίο ότι στις µέρες µας πολλοί µαθητές υποφέρουν από κατάθλιψη. Καθώς σε µια ηλικία που θες να παίξεις, να ερωτευτείς, να ανακαλύψεις τον κόσµο. για το µόνο που έχεις χρόνο είναι για να φας και να διαβάσεις. Και σαν να µην έφταναν όλα αυτά, η βάση του δέκα ήρθε για να αφήσει εκτός του δικαιώµατος της γνώσης περίπου τους µισούς από τους µαθητές. Κάτι ακούγεται τώρα τελευταία για υποχρεωτική στράτευση στα 18, ενώ ήδη για τους αυριανούς φοιτητές θα ισχύει ο νόµος πλαίσιο και η κατάργηση του άρθρου 16.
Ήρθε καιρός να τους πάρει ο διάολος, να διεκδικήσουµε τον χρόνο που µας κλέβουν καθηµερινά.
Ήρθε καιρός να αντισταθούµε µε κάθε τρόπο, να διεκδικήσουµε την παιδεία και κατεπέκταση την ζωή που µας αξίζει ..

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα!
Εµπρός για καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις!

Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης

ΥΓ. Αν θέλετε να μάθετε για άλλες δράσεις του Ιού Κοινωνικής Απελευθέρωσης, διαβάστε ΕΔΩ

...Και το ΥΠΕΠΘ αυτοδιαφημίζεται

Καταγγέλλω την ηγεσία του ΥΠΕΠΘ γιατί σε περίοδο κρίσης, σε περίοδο στην οποίαν ακόμα δεν φτάσαμε στο πολυπόθητο 5% επί του ΑΕΠ για την παιδεία, σε περίοδο στην οποίαν συμπιέζονται οικονομικά οι πάντες και τα πάντα στο χώρο της παιδείας -και όχι μόνον- αυτή καταξοδεύει χρήματα για διαφημίσεις στον Τύπο -πολλές φορές ολοσέλιδες- και αντίστοιχα στο ραδιόφωνο.

Η Παιδεία δεν στέκει καλά στα πόδια της και το ΥΠΕΠΘ αυτοδιαφημίζεται. Γιατί μας λέει, πως "ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ". Αμ, δε!

Τι θα λέγατε να βάλουμε τη Φυσική στην ...κουζίνα μας;

Διαβάζοντας …δεξιά κι αριστερά, δεν μπορούσα να φανταστώ πόοοοσες περίεργες, χρήσιμες μα και άχρηστες, έξυπνες αλλά και πρακτικές εφαρμογές μπορεί να έχει η Φυσική στη ζωή μας. Το γράφω εγώ, ένας φυσικός …λυκείου. Δηλαδή κάποιος που διάβασε τη φυσική του λυκείου, ας πούμε πως την κατέχει, και προσπαθεί να την μεταδώσει στους μαθητές του. Μα τι λέω; Τι να μεταδώσω; Τρίχες! Να τους βοηθήσω να περάσουν τις προαγωγικές μπας και φτάσουν στην Τρίτη τάξη να περάσουν τις απολυτήριες κι άμα λάχει να πετύχουν και στις εισαγωγικές. Τι δίνουμε τελικά στους μαθητές μας; Στείρες γνώσεις; Τυχαία άραγε οι φυσικές επιστήμες ονομάζονται και «επιστήμες της ζωής»;

Περισσότερα ΕΔΩ.

Εξυπνο μεταφορικό μέσο για το 'Εξυπνο Σχολείο

'Αλλη μία αποκλειστικότητα για τους χιλιάδες αναγνώστες του σουεραλιστικού μουιστολογίου. Σας παρουσιάζω -και δη, πριν την επίσημη επίδειξη από το ΥΠΕΠΘ- το 'Εξυπνο Μεταφορικό Μέσο που θα μεταφέρει μαθητές στο 'Εξυπνο Σχολείο.

Μικρό, αθόρυβο, οικονομικό, υγειινό, καθαρό, αντιανεμικό, δροσερό, και με χώρους αποσκευών. 'Ηδη άρχισε η μαζική παραγωγή του και τα 'Εξυπνα Σχολεία κλήθηκαν να υποβάλουν διαδικτυακά τις αιτήσεις για την απόκτησή του. Επίσης, προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός, μέσω ΑΣΕΠ, για την πρόσληψη οδηγών. Προς το παρόν μία θέση χηρεύει.

Γιατί τελικά "ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ".

Γράμμα στον υπουργό ΠΕΠΘ

Μήπως σας ενοχλώ, κύριε υπουργέ της Εθνικής Παιδείας και των Θρησκευμάτων; Ζητώ συγγνώμη και το καταλαβαίνω, γιατί κουβαλάτε ολόκληρη την ευθύνη της Παιδείας (αλήθεια, αυτό «των Θρησκευμάτων» δεν το εκχωρείτε σε κάποιον άλλον• σας είναι φορτίο και ποτέ δεν κατάλαβα πού κολλάει με το Παιδείας• συγχωρέστε μου την άγνοια). Ξέρω πόσα πολλά έχετε στο κεφάλι σας και τι ευθύνες κουβαλάτε. Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί ξέρω πολύ καλά τι θα πει κουμάντο σε τόοοσες χιλιάδες αντιδραστικούς εκπαιδευτικούς και μαθητές-φοιτητές-σπουδαστές όλων των βαθμίδων. Διότι κι εγώ που έχω τμήματα τάξεων του λυκείου με 28 μαθητές, τα ίδια και χειρότερα τραβώ. Είναι πανδύσκολη υπόθεση. Ενώ, για παράδειγμα, έχω προγραμματίσει την ύλη που θα διδάξω, όπως εξάλλου μου ζητήσατε, αλλιώς μου βγαίνουν στην τάξη. Πολλές φορές τα κάνω θάλασσα. Ξέρετε ποιο είναι το κύριο πρόβλημα κε υπουργέ μου: 28 μαθητές σημαίνει 28 διαφορετικά μυαλά, 28 διαφορετικά επίπεδα, 28 ανησυχίες, 28Χ(άγνωστο αριθμό) προβλημάτων… Με καταλαβαίνετε θαρρώ. Εδώ τα δικά μας παιδιά πολλές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε κουμάντο, όχι εμείς κι εσείς. Ειδικά την πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία και ήρθαν και οι μαθητές, δεν είχαμε πού να σταθούμε και πού να κάτσουμε. Βλέπετε, φέτος για πρώτη φορά τα βιβλία περίμεναν τους μαθητές στα σχολεία και όχι το αντίθετο. Μα τι σας λέω τώρα, αφού εσείς μας τα στείλατε έγκαιρα. Συγχωρείστε μου το ατόπημα. Νάστε καλά, αλλά να ξέρετε, πολλή σπατάλη κε υπουργέ μου. Και αυτά τα παλιόπαιδα, άλλα μας δηλώνουν το Μάιο προτού κλείσουν τα σχολεία (ξέρετε, κατ/νσεις και μαθήματα επιλογής) και άλλα αποφασίζουν τώρα. Γίνεται ένα μπάχαλο, μετά συγχωρήσεως. Μα και σεις φταίτε λιγάκι. Φταίτε διότι τους λέτε πως μπορούν να επιλέξουν όποιο μάθημα Επιλογής επιθυμούν, αλλά στην ουσία τους περιορίζεται τις επιλογές. Για να μη δημιουργηθούν κι άλλα τμήματα και να αναγκαστείτε να προσλάβετε καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων. Καταλαβαίνω γιατί το κάνετε• ας όψετε αυτός ο υπουργός της Εθνικής Οικονομίας. Σκέτος μπαμπούλας. Αλλά κε υπουργέ, στην Παιδεία και στα παιδιά βρήκατε να κάνετε οικονομία, τη στιγμή που διαβάζω πως τελικά «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»; Δε θυμάμαι πού το διάβασα, μα μου φαίνετε πως είναι κι αυτό δικό σας. Πάλι αδιάβαστο με πιάσατε; Συγχωρέστε με και πάλι, εσείς που φαίνεστε τόσο μεγαλόθυμος.
Δε σας κρύβω πως από την πρώτη μέρα που ήρθαν οι μαθητές μας, στρωθήκαμε στη δουλειά. Αμέσως μετά τον αγιασμό, προσηλωμένοι όλοι, κάτω από τον λαμπερό ήλιο, ακούσαμε τα θεσπέσια λόγια του Μητροπολίτη μας -τα οποία μετέφερε ο παπάς που μας έκανε τον αγιασμό- ανάμεσα στα οποία παρότρυνε και τους μαθητές μας να αγνοήσουν τη σχετική εγκύκλιό σας και να παρακολουθούν το μάθημα των Θρησκευτικών. Αλήθεια, πώς ανέχεστε έναν υφιστάμενό σας να αγνοεί τις εντολές σας• συγχωρήστε μου το ύφος και την υπόδειξή. Να σας προστατέψω θέλω. Ακολούθησε η ομιλία ενός πολιτικάντη της περιοχής ο οποίος, εν τη ρύμη του λόγου του, άρχισε να παροτρύνει τους μαθητές μας, άκουσον άκουσον, περίπου στην αναρχία. Να μην ανεχτούν πολυπληθή τμήματα και να αντιδράσουν σε τέτοιο ενδεχόμενο. Και υπουργέ μου, αυτός ο αθεόφοβος είναι και μέλος κάποιας επιτροπής Παιδείας, ξέρετε εσείς, και τυγχάνει να είναι και οπαδός σας. Δηλαδή υπουργέ μου, φτάσαμε στο σημείο, τα πόδια να σηκωθούν να θέλουν να κτυπήσουν το κεφάλι• εσάς, ο οποίος νυχθημερόν μάχεστε για μία βελτιωμένη εκπαιδευτική καθημερινότητα, εργάζεστε και αγωνίζεστε για μία σύγχρονη, ποιοτική εκπαίδευση. Πώς το αντέχετε αυτό, γιατί εγώ εξεμάνην όταν τον άκουσα. Αλλά βλέπετε ήταν επισκέπτης -απρόσκλητος για την ακρίβεια- και έχει και αξιώματα. Ας τον αφήσουμε όμως αυτόν, ου γαρ οίδε τι έφα. Μόλις τέλειωσε και ο Δ/ντής με το καλωσόρισμα…(Τώρα που είπα Δ/ντής, κόντεψα να το ξεχάσω• να σας ευχαριστήσω που μας στείλατε καινούριο Δ/ντη γιατί ο προηγούμενος συνταξιοδοτήθηκε. Εκ μέρους του Συλλόγου των Διδασκόντων, σας ευχαριστούμε θερμά). Πού μείναμε; Α, ναι, αμέσως μετά οι μαθητές μπήκαν στις τάξεις τους, πήραν τα βιβλία τους και, όπως μας είπαν οι ίδιοι, έμειναν έκπληκτοι για την οργάνωση. Είδαν να μένουν πίσω προβλήματα που ταλάνιζαν επί δεκαετίες το εκπαιδευτικό μας σύστημα.. Αλλά, και σας το λέω εμπιστευτικά, κάποια παλιόπαιδα μαζί με κάποιους καθηγητές τους -υπουργέ μου, ντρέπομαι να τους πω συναδέλφους- διέδιδαν πως αυτά που έγιναν είναι τα αυτονόητα, και πως είναι παράλογο ένας υπουργός –σε σας αναφερόντουσαν- να πανηγυρίζει πως πέτυχε για πρώτη φορά φέτος τα …αυτονόητα. Αίσχος. Το καταδικάζω και μόλις μάθω ποιοι είναι, με ευχαρίστηση θα σας ενημερώσω. Θέλω όμως να σας πω και κάτι, εμπιστευτικά, σαν μυστικό. Σας το λέω, διότι έχω εμπιστοσύνη στο κράτος. Η κυβέρνησή του, τον πολίτη υπηρετεί. Είμαι πολίτης. Άρα υπηρετεί κι εμένα, ακόμα κι όταν μου επιβάλλεται με αυταρχικότητα. Για το συμφέρον μου το κάνει και το ξέρω.
Και τώρα το θέμα μου. Στο σχολείο μου, δε δόθηκε πρόγραμμα για τη δεύτερη μέρα. Και ξέρετε γιατί; Διότι, παρά τις εξαγγελίες σας πως φέτος για πρώτη φορά η κάλυψη των λειτουργικών κενών σε καθηγητές ολοκληρώθηκε έγκαιρα ώστε όλα τα σχολεία να λειτουργούν από την πρώτη στιγμή, στο δικό μου σχολείο αυτό δε συνέβη. Δε ξέρω το λόγο, εσείς κοτζάμ υπουργός, κάτι παραπάνω θα ξέρετε. Έλειπαν αρκετές ειδικότητες κι έτσι μπαινοβγαίναμε στις τάξεις οι ίδιοι και οι ίδιοι καθηγητές, έτσι για να λέμε πως κάτι κάνουμε. Μην πάει το μυαλό σας στο κακό ή σε σαμποτάζ. Αυτό κράτησε 2-3 μέρες. Απλώς σας το λέω για να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά, μήπως κάποιοι θελήσουν να αναχαιτίσουν την μεταρρύθμιση που ξεκινήσατε.
Μιας και πήρα φόρα, να σας απασχολήσω και με ένα άλλο θέμα; Ξέρω ότι κάνω κατάχρηση του χρόνου σας αλλά θέλω να σας προστατέψω. Ξέρω πως το κράτος βοηθά τους πολίτες και φέτος θελήσατε εσείς ο ίδιος να αλαφρώσετε οικονομικά τους γονείς, από πλασματικά έξοδα. Ανακοινώσατε πως φέτος για πρώτη φορά η πρόσθετη διδακτική στήριξη ξεκινά έγκαιρα για να χτυπήσει την παραπαιδεία. Στο δικό μου σχολείο ακόμα δεν ξεκίνησε η ΠΔΣ, ή αν ξεκίνησε έχει πολλά προβλήματα. Κι επειδή δε γνωρίζω για την ΠΔΣ τίποτε πέρα από τη μύτη μου, σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να κατανοήσω. Η σχετική εγκύκλιός σας για την ΠΔΣ είναι πολύ μπερδεμένη, όσον αφορά τις αμοιβές του εκπ/κού προσωπικού που θα απασχοληθεί σ’ αυτήν. Μου δίνει την εντύπωση πως δεν την γράψατε εσείς αλλά ο υπουργός του ΥΠΕΘΟ. Προσέξτε, μήπως θέλουν να σας εκθέσουν; Η εντύπωση που δόθηκε στο σύνολο των καθηγητών είναι πως με τέτοιες ρυθμίσεις δεν θα ξεκινήσει να λειτουργεί ΠΔΣ. Μήπως αυτό θέλουν οι Σύμβουλοί σας; Μήπως είναι ...έργο εκείνου του Υφυπουργού που ήταν ιδιοκτήτης φρ/ρίου; Αν και ξέρω πως είστε πανέξυπνος, θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα: ας πούμε πως έχει προσληφθεί φυσικός για να διδάξει στη ΠΔΣ και πως οι μόνιμοι φυσικοί του σχολείου αυτού έχουν άνεση. Τότε, είτε αυτός κινδυνεύει να μην πληρωθεί για τις ώρες εργασίας ή δε θα δημιουργηθεί τμήμα ΠΔΣ για τη φυσική. Πολύπλοκα δε σας φαίνονται;
Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα και να λειτουργήσει η ΠΔΣ, υπάρχει μια λύση ίσως. Κάποιοι αδιόριστοι καθηγητές να στήσουν μιαν offshore εταιρεία (μεταξύ μας, δε γνωρίζω τι σημαίνει, θα είναι πάντως κάτι ωφέλιμο, αφού το προβλέπει η νομοθεσία). Μία ΕΠΕ, λέω να είναι. Διαχειριστή να βάλουν κάποιον, τον προϊστάμενο εκπ/σης ας πούμε, που γνωρίζει καλά και τη σχετική με την ΠΔΣ νομοθεσία. Αυτή η εταιρεία να αναλάβει την υλοποίηση των προγραμμάτων ΠΔΣ κι έτσι θα ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα. Ταυτόχρονα κι εσείς θα φανείτε αξιόπιστος ως προς την εξαγγελία σας. Δε ξέρω πόσο νόμιμο είναι αυτό. Γιατί υποπτεύομαι πως θα φυγαδευτούν κέρδη στο εξωτερικό. Πικραίνομαι, βέβαια, που θα γίνει αυτό. Παρηγοριέμαι, όμως, που είναι για το καλό της Παιδείας. Κι εγώ την αγαπώ τη δόλια την Παιδεία.
Βέναια, η προσήλωσή μου, στις αρχές μου, μου προκάλεσε ηθικό πρόβλημα. Αναρωτήθηκα, αν είναι ηθικό να στηθεί offshore εταιρεία. Ειλικρινά, δε θα το αποτολμούσα, αν δεν άκουγα με τα ίδια μου τ' αυτιά τη σοφή κουβέντα πως ηθικό είναι κάθε τι νόμιμο. Αφού, λοιπόν, νόμιμο γιατί να μην μπορεί να στηθεί; Γιατί αυτοί οι φουκαριάρηδες οι αδιόριστοι να μην απολαύσουν την ισότητα, που καθιερώνει και το Σύνταγμά μας; Σας παρακαλώ λοιπόν πολύ, να τους βοηθήσετε. Να τους βοηθήσετε γιατί κι εσείς θα βοηθηθείτε. Δε θα βγείτε αξιόπιστος και το όνομά σας θα χαραχτεί με χρυσά γράμματα στο ισόγειο του Υπουργείου στο οποίο προΐσταστε. Τη σκέψη μου για offshore εταιρεία τη συζήτησα με φίλους συναδέλφους αδιόριστους και όλοι είναι πρόθυμοι να συμβάλουν προς αυτό. Ποιος ξέρει, μπορεί αυτές οι εταιρείες να είναι χρήσιμες και στο κράτος μας. Αν δεν ήταν, ρωτάω, θα ψηφιζόταν νόμος που τις επιτρέπει;
Κε υπουργέ, τελειώνω με αυτό. Θέλω να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας προς όλους τους εκπαιδευτικούς, άρα κι εμένα, για καλή και εποικοδομητική σχολική χρονιά. Να ξέρετε πως χρειαζόμαστε την ηθική στήριξη και τις διαβεβαιώσεις σας. Πιστεύω –όπως σίγουρα κι εσείς το ίδιο- πως η οικονομική στήριξη δεν είναι η πεμπτουσία για έναν εργαζόμενο. Τα χρήματα τρώγονται και χάνονται εύκολα, ειδικά σ’ αυτό το υπερκαταναλωτικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Ενώ η ηθική στήριξη μένει αιώνια. Είναι σαν τα παράσημα. Ο ήρωας κι αν πεθάνει, τα παράσημα μένουν. Κε υπουργέ, σας διαβεβαιώνω πως θα εργαστώ σκληρά και θα πείσω προς τούτο και τους συναδέλφους μου -ακόμα κι αυτούς τους λίγους τους αντιδραστικούς- έτσι ώστε αυτό το έργο που εκτυλίσσεται στο υπουργείο σας να αποφέρει γρήγορα καρπούς μέσα από την πολιτική του Έξυπνου σχολείου που έχει αρχίσει να εφαρμόζεται.
Ζήτω το Έξυπνο Σχολείο.
Ζήτω οι μεταρρυθμίσεις στο ΥΠΕΠΘ
Γιατί «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»

Μ' εκτίμηση

Phlou…flis

Φροντιστήριων Μ.Ε. η ...συνέχεια

Μετά από δύο σχόλια (του sourotiri και της cook) και την αναλυτική ανάρτηση του πρώτου επί του θέματος, που αφορούσε σε προηγούμενή μου ανάρτηση σχετικά με την «Πλασματική ανάγκη των φροντιστηρίων Μ.Ε.» θέλω να επανέλθω με 3-4 παραδείγματα.

Παράδειγμα πρώτο: Έχω δύο ανίψια, από τον αδελφό μου, τα οποία δεν πήγαν φρ/ριο ή ιδιαίτερο ούτε ένα (1) λεπτό. Για να ‘μαι ειλικρινής, κάποτε δοκίμασαν ιδιαίτερο στην Έκθεση, αλλά δεν άντεξαν πάνω από ένα μάθημα. Γιατί είχαν συνηθίσει να μελετάνε μόνοι τους. Είχαν, φυσικά, εφοδιαστεί με πλήθος εξωσχολικών βιβλίων και βοηθημάτων και τα μελετούσαν. Τα δε βιβλία τους ήταν γεμάτα υπογραμμίσεις, παρατηρήσεις, σημειώσεις, ερωτηματικά. Έμαθαν να αναζητούν, να αναγνωρίζουν και να υπογραμμίζουν τα κυριότερα σημεία των κεφαλαίων. Έμαθαν να συμπληρώνουν τις γνώσεις που κατακτούσαν με βοηθητικές ή αναλυτικές παρατηρήσεις. Έμαθαν να κρατούν σημειώσεις-περιλήψεις των παραγράφων που διάβαζαν. Έμαθαν να αναζητούν μόνοι, αλλού -πιθανόν σε άλλα βιβλία- τις απαντήσεις σε απορίες και ερωτηματικά τους.
Φυσικά, τα πρώτα χρόνια της μαθητικής τους ζωής, είχαν τη στήριξη και τη βοήθεια των γονιών τους, οι οποίοι τυχαίνει και οι δύο να είναι δημόσιοι υπάλληλοι και με τα απογεύματά τους ελεύθερα (μήπως τελικά, ένας από τους λόγους για τους οποίους γράφουμε τα παιδιά μας σε φρ/ριο είναι και αυτός, δηλ. το ότι δεν έχουμε εμείς οι γονείς ελεύθερο χρόνο ή δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας πρακτικά;). Όσο μεγάλωναν τα παιδιά και οι απαιτήσεις των μαθημάτων ήταν μεγαλύτερες από τις δυνατότητες των γονέων τους, τα παιδιά «αναγκάζονταν» να μελετάνε μόνα τους· αυτό δε, τους οδήγησε στην αναζήτηση της πηγαίας γνώσης. Θυμάμαι φορές που με e-mail απαντούσα σε -ελάχιστα ομολογώ- ερωτήματά τους σε θέματα Φυσικής (κάτι σαν …ιδιαίτερο δι’ e-αλληλογραφίας). Κουράστηκαν, «ίδρωσαν», κοπίασαν, πιθανόν σε κάποιες φάσεις να απογοητεύτηκαν αλλά …βγήκαν κερδισμένοι. Είχαν όλο τον χρόνο δικό τους. Δεν …χανόντουσαν κάπου ανάμεσα σε σχολείο-σπίτι-φροντιστήριο. Εκμεταλλεύτηκαν το χρόνο τους οι ίδιοι, όποτε ήθελαν και όπως ήθελαν. Βγήκαν κερδισμένοι και οικονομικά αφού επιβάρυναν την οικογένειά τους μόνον εφάπαξ, για την αγορά βιβλίων. Βγήκαν κερδισμένοι διότι….
Το αποτέλεσμα αυτής της …μοναχικής τους άσκησης, εξάσκησης και μελέτης ήταν, η μεν ανιψιά μου να περάσει στο Οικονομικό Τμήμα του Παν. Αθηνών ο δε ανιψιός μου στο αντίστοιχο του ΟΠΑ. Εκεί συνέχισαν την ίδια τακτική -θα γνωρίζετε φαντάζομαι για τμήματα φρ/ρίων ή γκρουπ ιδιαιτέρων αποκλειστικά για φοιτητές- αλλά πλεονεκτούσαν έναντι των υπόλοιπων συμφοιτητών τους. Το τελικό αποτέλεσμα της οργανωμένης τους δουλειάς ήταν και η αντίστοιχη πρόοδός τους στο πανεπιστήμιο. Γιατί, μπορούσαν να ανταποκριθούν με σχετική ευκολία σε θέματα εξετάσεων τα οποία απαιτούσαν κριτική σκέψη, επίλυση ολοκληρωμένου προβλήματος και εργασιών· έτσι έμαθαν από τα μαθητικά τους χρόνια. Η ανιψιά μου ήδη είναι πτυχιούχος και αναζητεί την …τύχη της στον εργασιακό τομέα (γεια σου Χριστινάκι), ο δε ανιψιός μου έχει διακριθεί ιδιαιτέρως αφού επελέγη από καθηγητές του -προτού καν ολοκληρώσει τις προπτυχιακές τους σπουδές- να παρακολουθήσει μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στο ΟΠΑ (γεια σου Αλέξ παμμέγιστε). θα νοιώθει, φαντάζομαι, περήφανος ο Ισοκράτης διότι επαλήθευσαν το γνωμικό του «της παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί γλυκείς».

Παράδειγμα δεύτερο: Έχω δύο ανιψιές, από τη γυναίκα μου, στις οποίες έκανα ιδιαίτερα μαθήματα σ’ όλο το γυμνάσιο (φυσικοχημεία και μαθηματικά), συνέχισα στο Λύκειο με τη Φυσική, ενώ στα υπόλοιπα μαθήματα Τεχνολογικής Κατεύθυνσης με επιλογή το 5ο πεδίο, δηλ. τα Οικονομικά, έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν μπορώ να πω πως είχαν ιδιαίτερη κλίση στα θετικά μαθήματα, αλλά με τις πολλές επαναλήψεις τα κατάφερναν ικανοποιητικά. Φτάνουμε στην τελευταία τάξη και τα αποτελέσματά τους ήταν, με 17.500 μόρια η πρώτη και γύρω στα 17.000 η δεύτερη, να επιλέγουν και να πετυχαίνουν και οι δύο στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Παν. Μακεδονίας (γεια σου Ελίνα, γεια σου και σένα Ιωάννα ατελείωτη). Τα δε αποτελέσματα των πανελληνίων εξετάσεων στα Μαθηματικά και τις Φυσικές ήταν οικτρά, από 9,5 έως 12. Τους «ανέβασαν» τα άλλα μαθήματα της Τεχν. Κατ/νσης (ΑΟΘ, ΑΟΔΕ, Ανάπτ. Εφαρμ. σε Προγρ. Περιβ. και τα Μαθηματικά & Στατιστική της γενικής παιδείας) δηλ. στην ουσία, τα θεωρητικά μαθήματα. Άρα, σε τι τους βοήθησαν τα ιδιαίτερα στη Φυσική και Μαθηματικά; Μήπως για να γράψουν ...αξιοπρεπώς. Πιστεύω πως και μόνες αν τα διάβαζαν, θα τα κατάφερναν στο ίδιο, τουλάχιστον, επίπεδο.

Παράδειγμα τρίτο: τρεις μαθητές μου στο σχολείο, σε διαφορικές σχολ. χρονιές, οι δύο από οικογένειες καθόλου εύπορες και ο ένας λόγω οικογενειακής …ιδεολογίας. Δεν εγγράφονται σε φρ/ρια, αλλ’ ούτε σε ιδιαίτερα. Παρά μόνον, προσέρχονται στο σχολείο περιοδικά σε τμήματα ΠΔΣ για να λύσουν συγκεκριμένες απορίες. Οι δύο, διακρίνονται και ως άριστοι μαθητές, ο τρίτος όχι τόσον -και ο οποίος την πρώτη χρονιά δεν πέτυχε στη σχολή που ήθελε αλλά την πέτυχε με τη δεύτερη. Αποτέλεσμα, ο ένας περνάει σε στρατιωτική σχολή της επιλογής του -αν θυμάμαι καλά στη ΣΜΑ- και οι άλλοι δύο στο τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας στη Λάρισα -αυτοί, οι οποίοι δεν ήταν και εύποροι. Ο ένας μάλιστα από αυτούς, είχε μόρια ...ιατρικής αλλά υπολόγισε τα χρόνια σπουδών, τα έξοδα και... Βλέπετε, είχε την ατυχία να μην έχει εύπορους γονείς.

Συμπέρασμα: Τι είχαν αυτά τα παιδιά που δεν τα είχαν οι συμμαθητές τους και τα κατέφεραν τόοοσο καλά; Κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο ή μήπως, προσγειωμένοι και ρεαλιστές όντες, έκαναν την ανάγκη φιλότιμο, έστρωσαν τον κώλο και τα κατάφεραν μόνοι;

Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα παραδείγματα από την …αντίπερα όχθη. Αυτά όμως τα γνωρίζουμε όλοι. Είναι οι περισσότερες των περιπτώσεων, όπου οι υποψήφιοι καίτοι παρακολουθούν σε φρ/ρια δεν πετυχαίνουν την πρώτη φορά και ξαναδίνουν εξετάσεις για πετύχουν. Είναι οι περιπτώσεις που δεν πετυχαίνουν καν τη βάση -πρόκειται δηλ. περί αδύνατων ή και ανεπαρκών μαθητών, οι οποίοι όμως, παράλληλα με το σχολείο παρακολουθούσαν και μαθήματα σε φρ/ριο.

Μήπως, τελικά, πρέπει να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στα παιδιά μας, από τα νηπιακά τους χρόνια, για να τους διαβάζουμε παραμυθάκια, και αργότερα στα πρώτα τους τα μαθητικά για να τα βοηθήσουμε να μάθουν να διαβάζουν; Το κράτος, ίσως, καλά κάνει και διατηρεί και ενισχύει των θεσμό των φρ/ρίων -εκεί όπου βρίσκουν εργασία χιλιάδες άνεργοι- αλλά από την άλλη, πόσοι -και για πόσο- στ' αλήθεια αντέχουμε αυτό το κόστος;